Uniwersytet w Pradze.

Universitas Carolina.

Najstarszy uniwersytet w Europie Środkowej. Założony 7 kwietnia 1348 przez cesarza Karola IV Luksemburskiego, ówczesnego Świętego Cesarza Rzeszy Rzymskiej i Króla Cyganów. Został on zorganizowany na wzór Uniwersytetu Paryskiego - Sorbony. Zgodnie ze średniowieczną koncepcją zakresu nauk akademickich, rozumianych jako całość uniwersytecka, nowo powstały uniwersytet miał cztery wydziały – Teologii, Prawa, Medycyny i Sztuk Pięknych. Był przeznaczony dla studiów ogólnych i został ufundowany przez cesarza wraz ze wszystkimi przywilejami
Wielu wykładowców i studentów pochodziło z zagranicy, zwłaszcza z Niemiec i Polski. Polskim wykładowcą był między innymi Mateusz z Krakowa, żyjący w latach ok. 1335- 1410. Słynny na zachodzie Europy scholastyk, profesor teologii, biskup Wormacji.
Studenci niemieccy tworzyli, drugą po czeskiej, główną nację uniwersytecką.
W 1409 król Wacław IV zmienił konstytucję uniwersytecką na korzyść uczonych i studentów narodowości czeskiej, co doprowadziło do migracji dużych grup innych narodowości, głównie Niemców, którzy w 1409 założyli uniwersytet w Lipsku.
W XV wieku dużą rolę w dziejach Uniwersytetu odegrali husyci. Przywódcą ich był Jan Hus, później wykładowca rektor w latach 1401 – 1412.
W roku 1654 Ferdynand III Habsburg połączył wydział sztuk wyzwolonych z kolegium jezuickim (założone w 1556), tworząc akademię jezuicką - Universitas Carolo-Ferdinandea. Jedno z kolegiów dla polskich i litewskich studentów ufundowała królowa Polski Jadwiga.
W 1882 podzielono go na 2 odrębne Uniwersytety: czeski i niemiecki. Okupacja nazistowska w 1939 r. była ogromnym ciosem dla uczelni. 17 listopada 1939 r. Uniwersytet Praski, jak wszystkie inne czeskie instytucje edukacji akademickiej, został zamknięty przez władze, a wielka liczba studentów została internowana w obozach koncentracyjnych. W 1945 roku zamknięto uniwersytet niemiecki, a czeski przywrócono. Uniwersytet zaczął się gwałtownie rozwijać we wszystkich aspektach. Jednakże wkrótce życie uniwersyteckie zostało zakłócone przez efekty komunistycznego puczu w lutym 1948 r. W odpowiedzi na udział nauczycieli i studentów w wydarzeniach Praskiej Wiosny 1968 r. nowa i bardzo bolesna fala czystek dotknęła Uniwersytet na wszystkich wydziałach w okresie tzw. normalizacji na początku lat 70. Powołanie nowych przedstawicieli wolnej akademickiej społeczności zostało zalegalizowane w styczniu 1990 roku.
W uniwersytecie znajduje się 17 wydziałów. Obecnie jest tam około 3 tysięcy nauczycieli akademickich i 30 tysięcy studentów.