3 Człowiek średniowiecza nie szczyciłby się mianem wykształconego, gdyby nie znał łaciny. To właśnie ten język nadawał wyższym uczelniom prestiż. Na przełomie XII i XIII w. w Europie zaczęły powstawać uniwersytety. Na wszystkich uczelniach obowiązującym językiem była łacina. Dzięki temu ówcześni studenci mogli dowolnie zmieniać miejsca edukacji wędrując po całym kontynencie. W bursach, gdzie mieszkali żacy obowiązywał wręcz zakaz używania języka innego niż łacina.

Uczelnie średniowieczne posiadały autonomię, czyli tzw. eksterytorialność – władze miasta nie mogły ingerować w życie uniwersytetu. Jednak placówka podlegała lokalnemu biskupowi, który wyznaczał jej kanclerza. Obecność uczelni wyższej nadawała miastu prestiż, dlatego władze każdej miejscowości usilnie ubiegały o to, by właśnie u nich powstał uniwersytet. Nie każdemu europejskiemu miastu było dane dostąpić takiego zaszczytu...

W średniowieczu powstała większość najsławniejszych uniwersytetów europejskich.

W XII i XIII wieku powstały:

• · Uniwersytet Boloński (1088)
• · Uniwersytet Oksfordzki (1167)
• · Uniwersytet w Cambridge (1209)
• · Uniwersytet Padewski (1222)
• · Uniwersytet Paryski (1254)

W XIV wieku powstały:

• · Uniwersytet w Rzymie (1307)
• · Uniwersytet we Florencji (1321)
• · Uniwersytet w Pizie (1343)
• · Uniwersytet w Pradze (Uniwersytet Karola) (1348)
• · Uniwersytet w Krakowie (Akademia Krakowska)(1364)