Uniwersytet Boloński jest historycznie słynny z nauczania prawa kanonicznego i cywilnego. To jeden z największych uniwersytetów we Włoszech. Jego historia sięga IV wieku, gdy za panowania Teodozjusza I Wielkiego w Bolonii działały szkoły prawa rzymskiego… W XIX wieku komitet historyków pod kierownictwem Giosuè Carducci badając jego genealogię ustalił ostatecznie datę utworzenia: 1088. Odnalezienie w połowie XI wieku tekstu "Kodeksu i Pandenktów" Justyniana I Wielkiego daje podstawy, by sadzić, że właśnie teraz ma swój początek bolońska szkoła prawnicza. Pierwszymi jej uczonymi, o których wspominają źródła byli Pepone i Irnerius, określany przez współczesnych mu jako "lucerna juris" (pochodnia prawa). Uniwersytet Boloński założony w 1088 roku stał się pierwszą renomowaną uczelnią Europy. Rozwijał się prężnie, w 1158 otrzymał przywileje od cesarza francuskiego, co znacząco podkreśliło jego prestiż. Z inicjatywy uczniów Irneriusa, tzw. czterech doktorów (quattuor doctores: Bulgarus, Martinus, Ugo i Jacobus), Fryderyk I Barbarossa wydaje dokument Constitutio Habita, w którym Uniwersytet został prawnie ogłoszony miejscem gdzie mogłaby się niezależnie rozwijać nauka. Na prośbę uczonych i mistrzów bolońskich zapewnił im: prawo swobodnego przybycia do miasta, bezpiecznego w nim pobytu, wolność nauczania prawa rzymskiego i kanonicznego oraz wyłączył studentów spod sądownictwa miejskiego. Żacy z danego kraju lub grupy krajów tworzyli tzw. nacje (związki studentów). W 1265 działało w Bolonii 30 nacji studenckich, do XVI w. liczba ich wzrosła do 50. Każda grupa wybierała swego konsyliarza - osobę która prowadziła sprawy organizacyjno-administracyjne danej nacji. Studenci wybierali spośród siebie rektora, który sprawował rządy nad uczelnią, organizował tok studiów, dobierał kadrę profesorską, zaś profesorowie otrzymywali wynagrodzenie ustalane przez władze miasta niezależnie od opłat studenckich, mieli luźny związek z korporacjami wychowanków. Zajmowali się nauczaniem, przeprowadzali egzaminy, nadawali stopnie naukowe (magister, doktor) oraz prawo nauczania (licentia docenti). Taki typ uniwersytetu ukształtowany w Bolonii został przeniesiony przez migrujących uczonych i mistrzów do innych miast Włoch, przede wszystkim do Padwy (1222), Sieny (1246), Perugii (1308) i Ferrary (1391), a także dał podwaliny innym słynnym uczelniom Europy. Uczelnia stopniowo coraz bardziej „rozkładała gałęzie wiedzy” - w XIV wieku tzw. uczeni sztuk wyzwolonych: medycyny, filozofii, arytmetyki, astronomii, logiki, retoryki, i gramatyki – zaczęli współpracować ze szkołą prawników, wprowadzono nauczanie greki i hebrajskiego. Rok 1364 przyniósł z sobą naukę teologii, zaś wiek XVI wprowadził nauki przyrodnicze… Epoka średniowiecza to czas ogromnego rozwoju uczelni. Kolejny tak prężny rozwojowo okres nastąpił dopiero po II Wojnie Światowej…
Obecnie na Uniwersytecie studiuje prawie 100 000 studentów na 23 wydziałach. Posiada oddziały w takich miastach jak: Reggio nell'Emilia, Imola, Rawenna, Forlì, Cesena i Rimini a także w Buenos Aires.
.jpg)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz